صبح با کلی بدبختی از خواب پا شدم اخه شب قبلش دیر وقت خوابیده بودم ساعت 6 از خونه راه می افتم هوا گرگ ومیشه مردم رو میبینی با کوله باری از امید و ارزو دارن دنبال بدبختی های خودشون میرن تابه اندک امیدی زنده باشن
اخه چه زندگی که باید از صبح تا اخر شب یه کله کار کنی اخرش چی نتونی یه زندگی خوب واسه خودت دست و پا کنی
تو مملکتی که سرشار از منابع خدادادی موندم از اینکه اگه خدا این سرمایه های طبیعی به ما نمی داد کشور ما ایا از افغانستان بهتر بود؟
مملکتی که رییس جمهورش همین دیروز میگه "وضع اقتصادی مردم بهتر شده"
ایا به نظر شما اینجوریه؟
سر کلاس مهندس سعید ادم باحالیه بعضی موقه ها خیلی شاکی میشه به شاگردایی که دیگه مثل دوران راهنمایی و دبیرستان اون نشاط و سرسبزی ندارن میگه همتون ترم بعد با خودم همین درس دارید
کلاسای خسته کننده بعدازظهر تموم میشه بدنت حالت کوفتگی داره نه ناهار درستو حسابی خوردی نه با استادایی که یه جوری از وضع اقتصادی مملکت و تورم ناراضین کلاسای خوبی داشتی میریم خونه یکی از بچه ها محل تفریحی که نداریم بساط قلیون و گشنیز و بی بی و جلال و دل سیاه شیطون پهن میشه
حواست جمع نباشه یه دونه از حشره های معروف خونه blade رفته تو پاچت حالا دنبال حشره بگرد کجا رفته!!!!!!!!!!!!!!
بعد از ظهر غمگینیه ادمو یاد خیابونای لندن و غروب غم انگیزش میندازه.........
سلام چیطوری؟
خوبی؟
خسته نباشی!وب خیلی باحالی داری!
از همه باحال ترش این قسمتای قرمزته و پرسپولیسه که این بغله... ما نیز پرسپولیسی هستیم! در حد بمب!
فعلا دوست من...
سلام دوست عزی چقدر قشنگ می نویسی
اسمت هم چقد برام جالب بود American Pie دیدمش خیلی فوق العادس
می خواستم بپرسم با من تبادل لینک می کنی
منتظر جوابت هستم
یاحق
سلام.خسته نباشید.ایول.تو که وبلاگت خیلی باحالتر از منه.از اینکه لینکم کردی ممنونم.من هم با افتخار لینکت را در وبلاگم گذاشتم.با هین نام ساده ولی پرمحتوا و چه نام زیبایی هم برای وبلاگت برگزیده ای.شادکام باشی و بهروز.ارادتمند مسعود
آخ آخ آخ
دست رو دلم نذار که خیلی خووووووووووووونه
بعدازظهرهای سگی تو زندگی سگی دارن میان و میرن و ما هر روز توی باتلاق کسالت بیشتر و بیشتر فرو میریم و خودمون خبر نداریم
هر روز صبحونه مون از یارو پیرسگ و ناهار با حسین سگ روزمون رو سر می کنیم
هر روز این مسیر مسخره رو که آدم رو یاد بیابونای حجاز میندازه باید گز کنیم
هر روز سر کلاسای بیخود پیش استادای بیخود، زیر نظر دوربینای آموزش تو گرمای ۸۰ درجه کلاس و جو کلاس که مجبورت میکنه بالا بیاری
نه کسی فرهنگ سرش میشه نه سیاست نه شعور داره نه فکر نه هیچ چیز دیگه ای که بتونی دلتو بهش خوش کنی
نه امیدی هست به آینده نه دلخوشی به حال نه خاطره خوبی از گذشته...
چقدر افسرده..؟!چقدرسیاسی:-)
باتوکل به خدا همه ی مشکلات زندگی قابل حل است.اگربه خداایمان داشته باشیم وهیچ گاه ازیادش غافل نشویم
آسمان محبت و عشق به خداهمیشه صاف وبدون ابرخواهدبود.
درضمن تبریک:قدرت بیان بالایی دارید!
پیروز باشید.
۱-حالا دیگه خونه من جک و جونور داره؟ جک و جونورای اصلی رو بهت نشون ندادم یادم بنداز بدم دستت!
۲-میگی دیشب کم خوابیدم چون روز تو خونه من مثل خرس ۵ساعت خوابیده بودی.
۳-کی بهت گفته مهندس سعبد آدم باحالیه؟!
اون نکبت هر ترم بالای ۲۰ نفر رو میندازه
حالا چون نمره پاسی به تو داده شد آدم باحال؟ چاقی!